البته این تایرها شاخص تحمل وزن بالاتری دارند اما به نظر می‌رسد که روند احتمالا در آینده تغییر خواهد کرد و شاهد الزام استفاده از تایرهای مطمئن‌تری برای وانت‌های برقی باشیم.
به همین ترتیب براساس گزارشی که روز گذشته در «دنیای‌خودرو» منتشر شد؛ بسیاری از مالکان نخستین وانت برقی استارت‌اپ برقی‌ساز تسلا نسبت‌به شرایط تایرهای خود اعلام نارضایتی کرده بودند. به همین خاطر به سراغ حداقل مشخصات لازم برای سایبرتراک رفتیم.
در ایالات‌متحده، لاستیک خودروهای جدید معمولا دارای عمق آج 10/32 یا 11/32 هستند. در حال حاضر، تایرهای سایبرتراک توسط کمپانی «پیرلی» با مدل اسکورپیون ATR چهارفصل یا توسط «گودیر» و با مدل Wrangler Territory RT عرضه می‌شوند.
عمق آج لاستیک‌های این سایبرتراک هنگام اندازه‌گیری آن‌ها 4/32 در جلو و 5/32 در عقب بوده است. خودروهای تسلا دارای حالت خنک‌کننده هستند که با تاثیر بر واکنش دریچه گاز، شتاب را محدود می‌کند. بنابراین، به جای قدرت و گشتاور فوری، آن را آهسته و پیوسته وارد مدار انتقال قدرت می‌کند.
این موضوع خود می‌تواند به سایش آج کمک کند. مالک سایبرتراک اعتراف می‌کند که از حالت «Beast Mode» (نهایت قدرت و گشتاور) چندبار استفاده کرده است، اما اصرار دارد که کامیون فقط در خیابان‌ها و بزرگراه‌ها رانده شده است. این کامیون هرگز خارج از جاده نبوده و به حداکثر سرعت خود نرسیده است.
در گذشته نیز مالکان پیکاپ برقی ریویان (Rivian)، شکایات مشابهی در مورد سایش زودرس لاستیک داشتند. وزن حدود 3 تنی این خودرو و مود «Conserve» که برای به حداکثر رساندن برد استفاده می‌شود، وزن زیادی را روی چرخ‌های جلو قرار می‌دهد و اگر برای مدت طولانی از آن استفاده شود، با قرار دادن لاستیک‌ها در یک کمبر منفی، تراز را خراب و موجب آسیب شدید به تایرهای خودرو می‌شود.
استفاده از لاستیک‌هایی با ترکیب سخت‌تر می‌تواند طول عمر بیشتری داشته باشد، اما در عوض از چسبندگی و عملکرد خودرو در شتاب‌گیری، ترمزگیری و هندلینگ کاسته می‌شود. ازسوی‌دیگر، لاستیک‌های نرم‌تر و چسبنده‌تر، عملکرد بهتری را ارائه می‌دهند، اما زودتر فرسوده می‌شوند.
